Burcu A yorumladı.
Annen yoksa kimsen yok!
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan,
Çok şey görmüşüm gibi,
Ve çok şey geçmiş gibi başımdan
Ah dedim sonra,
Ah! (s.32).
Ne zaman büyük bir şairle tanışsam şiir yazmanın kolay, şair olmanın zor olduğuna bir kez daha şahit oluyorum. Zira şair olmak için çok şey görmek, çok şey yaşamak ve acıların kıskacında yoğrulmak gerekiyor. Tıpkı “
Ah'lar Ağacı”nın
··
7,8bin görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Çok güzel bir inceleme olmuş, emeğinize sağlık. ✨
Herkes şiir yazabilir ama şair olmak için yanmak gerek. Yürek yangınını bir nebze olsun dindirmek için kelimlerden yardım istemek... Kelime, hem yara hem merhem. Şiirlerde de bu yankıyı duyuyoruz derinlerden. Başlık çok manidar olmuş. Ne zaman dinlesem Cüceloğlu'ndan "Annen yoksa kimsen yok" sözünü içimde bir şey cız ediyor. İncelmeniz ve güzel duygularınız için teşekkür ediyorum. Kaleminize sağlık. 🌹📚📚
Aynen ifade ettiğiniz gibi şair olmak için yanmak gerekiyor. İçindeki yangını kelimelere dökebilmek gerekiyor.👌 Ben de değerli yorumunuz ve katkınız için teşekkür ediyorum.🙏📚🦋
İncelemelerinizden sonra kitaplar daha anlamlı. Ve belli ki her inceleme yoğun bir araştırma ve düşünme sürecinin ürünü. Çabalarınız için çok teşekkür ederim, elinize, emeğinize sağlık.
Doğrudur hocam, etkilendiğim her kitaptan sonra yazarıyla ilgili ve var ise kitabın yazılış hikâyesiyle ilgili kısa da olsa bir araştırma yapıyorum. Böylece okuduklarımı yazarken zihnimde oluşan boşlukları tamamlamaya çalışıyorum.🙏Ben de değerli yorum ve katkınız için çok teşekkür ederim.🙏📚🦋
Ah! Diyorum Didem MADAK’ı anarken. İnceleme diğer incelemeler gibi çok güzel. Elinize, emeğinize, yüreğinize sağlık. Hepi topu üç kitap bırakmış geriye. Gizli gizli şiirler yazmış. Hele ölümün kara bulutları üstünde dolaşırken ve öleceğini bilmenin ruh haliyle yazdığı “128 dikişli şiir” ve “Ağrı”şiirleri içinizi sızlatacak. Daha önce yazdığım küçük bir notu izninizle paylaşmak istiyorum.
Her gidiş içinde bir zamansızlık barındırır aslında. Ama bazı gidişler daha çok insanın içini acıtır. Tıpkı şair Didem MADAK’ın gidişi gibi.
Oysa daha ne şiirler yazacaktı bizlere. Çilek kokan mısraları olacaktı. Salıncaklar kuracaktı kalbimize. Renk renk reçeller dizecekti balkonlara. Bazen kızıp siz aşktan ne anlarsınız bayım diyecekti. Belki bir çok ahta biriktirecekti heybesinde. Vasiyeti gibi bin ahının hakkı toprağa kaldı.
Evet, başta annesine duyduğu özlemin Ah'ına daha fazla dayanamıyor Didem Madak. Tıpkı annesi gibi genç yaşta kansere yakalanarak yaşama veda ediyor. Maalesef bazen her ne yaparsa yapsın geçmişin gölgesinden bir türlü kurtulamıyor insan. Onun için Ah'ları bir enerjiye dönüştürerek geleceğe yürümek gerekiyor diye düşünüyorum. Doğrusu bu yönüyle Didem Madak'ın hikâyesinden ve şiirlerinden çıkarılması gereken çok dersler var.👌 Değerli yorum ve yazınızla yaptığınız katkıdan dolayı çok teşekkür ederim.🙏📚🦋
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Diğer şairlerden onu ayrı tutmak lazım elbette. Derdi guzel soz soyleme sanatını icra etmek değil çünkü. Didem Madak acılarıyla kutsanmış bir insan... 🖤 Acısını, sustuklarını şiire dönüştürmüş, şiir için varolmamış. Kıymetli incelemeniz için teşekkürler.🙏💫 onu anlatan dizelerinden paylasmak istedim;
"Ben işte miraç gecelerinde
Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım,
Birlikte yere inebileceğim bir dost aradım,
Uyuyan ve acılı yüzünde kardeşimin
Bir şiir aradım.
Geçen üç yıl boyunca
Yüzü dövmeli kadınların yüzünde yüzümü aradım.
Ülkem olmayan ülkemi
Kayboluşumu aradım.
Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm.
Bir ters bir yüz kazaklar ördüm.
Haroşa bir hayat bırakmak için.
Bırakmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm.
Kimi gün öylesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.
Annem
Ki beyaz bir kadındır
Ölüsünü şiirle yıkadım.
Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz
bayım
Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Acının ortasında acısız olmayı..."
Şiir kitabı mı biyografi mi?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.