Neoliberal kapitalizmin eleştirisini 1990'lı yıllardan itibaren birçok ekonomist, filozof, politikacı ve akademisyen yaptı. Genelde bu akımın tüm temsilcileri "Yeni Sol" denilen bir kavram altında birleştirildi. Bunlarında için liberalizme yakın olanlarda var, anarşizme yakın olanlarda. Ama Zygmunt Bauman'ın uzlaştırıcı, objektif ve tartışmaya açık tarzı değişen dünyanın algılanmasında önemli bir kılavuz olmuştur. Karl Polanyi'nin "Büyük Dönüşüm"ünden bu yana bitmek bilmeyen bir iştahla ekonominin büyümesinin toplumu daha da çok fakirleştireceği ve yozlaştıracağını okuduk. Aynı zamanda Hyman Minsky istikarlı ekonomilerin kendi içinde aslında istikrarsızlık barındırdığı ekonomik büyüme dönemlerinde alınan riskli kararların gelecekte büyük risklere ve krizlere yol açtığını 2008 Küresel Finans krizi ile görmüş olduk. Avrupa'da bu konular çok önceleri konuşulmaya başlandı. Toplumsal eşitsizlik, gelir dağılımı adaletsizliği, fırsat eşitliğinin yoksunluğu ve ekonomik büyümenin sonsuz iştahı son kırk yıldır tartışılmasına rağmen henüz politik açıdan gönülleri ve zihinleri ferahlatan çözümler bulunamadı. Çünkü zıt kutuptaki görüşler olaylara farklı açılardan baktığı için, sorunları farklı oluyor. Ve ortaya devam ettikçe büyüyen eşitsizlikler çıkıyor. Bauman'ın tartıştığı günden bugüne değişen pek de bir şeyin olmadığını maalesef gözlerimizle görüyoruz.

Azınlığın Zenginliği Hepimizin Çıkarına mıdır?Zygmunt Bauman · Ayrıntı Yayınları · 2014891 okunma

·

224 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murattgenstein