Körlük kitabını önceden görmüştüm ama bu kadar şaşıracağım aklıma gelmezdi. Yazarın üslubu, imla ile alakalı süslemeleri basta farklı gelse de sonradan baya alıştım. Pratik geldi metinde sadece nokta ve virgül kullanması. Bir kitap bitirdim ama ne bir şehir, sokak ismi ne de bir kahraman ismi hatirlamiyorm. Sadece betimlemelerin kullanılması daha iyi olmuş benim açımdan. Çünkü isimlerin karakterlerini, özelliklerini aklımda tutmak oldukça zor benim için. Kitap bulaşıcı bir körlük hastalığını anlatıyor. Tek bir kişiye bulaşmamış. Distopya turu olduğu icin çoğunluğun -genel itibariyle gözleri görse bile- karar vermede, seçim yapmada ve siyasi gibi toplumun tümünü ilgilendiren konularda bu şekilde körlerin çoğunlukta, olayların hakikatini gören, doğruyu akımıyla görebilen insanların azınlıkta olduğunu düşünüyorm. Bu yüzden çok çıkan yanlış sesleri değil az ama hakikati söyleyen dilleri arıyorum. Çünkü çoğunluklar her zaman hakikatin pesinde olmayabiliyor. Kitabın sonunda da kahramanlara büyü yapıldı diye düşünmüştüm :) fakat sonunu çok yorumlayabildigimi söyleyemem. Çok sevindim onlar adına. Kendimi de içlerine katıp "ya ben de kör olsaydım" diye minik bir tefekkür de yaptım. Şükrünü de edip kapağı kapattım.

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022104bin okunma

·

112 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Üzeyme Sungur