Fatma Barbarosoğlu'nun okuduğum ilk kitabı olup kitap 11 öyküden oluşmakta. Bir kaç öyküsü hariç diğerleri çok kısa. Öykülerinde özellikle yalnızlık ve acıdan beslendiği fazlasıyla belli oluyor. Basit bir kalemi var diyemem ama not alacak çok fazla cümleler de çıkıyor diyemem. Düşünce kitapları arasına okumak için sıkıştırılabilir.
Herkese bol istifadeli okumalar dilerim
