Mankurtsun sen, mankurtsun! Gerçek bir mankurt!
-Mankurtsun sen, mankurtsun! Gerçek bir mankurt!
****
Vasiyetime gelince,
onu bugün benimle buraya gelen gençlere bırakıyorum.
Beni buraya gömmek suretiyle
vasiyetimi yerine getirmek onlara düşüyor.
Ancak bir mesele var:
Cenaze duamı kim okuyacak? Çünkü bunlar ne Al lah'a inanıyorlar ne dua biliyorlar!
Allah'ın var olup olmadığını kimse bilemiyor.
Bazıları var, bazıları da yok diyor.
Ben Senin varlığına,
düşünce ve hareketlerime yön
verdiğine inanmak istiyorum. Dualarımla Sana seslendiğim zaman, Senin aracılığınla kendime hitap etmiş oluyorum. Ve o anlarda aklıma gelen fikirler, Senin fikirlerinmiş gibi geliyor bana, ey Yüce Yaradan! İşte gerçek bu.
Gençler bunu anlamıyor ve duaları küçümsüyorlar.
Ölüm saati gelince bunlar kendilerine ya da başkalarına ne diyecekler?
Bu gençlere acıyorum.
Bir insan, ruhunu Allah katına ulaştırmanın yolunu bilmiyorsa, kendini kendi gözünde Allah gibi yüceltemiyorsa, insan olmanın sırrını, yüceliğini ve kutsallığını nasıl anlar?
Allah'ım, küfür sayılabilecek, kutsal varlığına saygısızlık sayılacak sözlerimden dolayı beni bağışla.
Onların hiçbiri Allah derecesine yükselemez, böyle olunca da Sen var olmazsın!
Eğer bir insan Senin yaptığın gibi, herkesin derdiyle meşgul olup herkesi koruma ve kayırma görevini üstlenmezse, herkesi esirgeyen Allah gibi olduğuna kendini inandırmazsa, o zaman Sen de varlığını koruyamazsın ey Allah'ım!..
….
Oysa ben Senin yok olmanı asla istemiyorum.
"Benim derdim, üzüntüm, Senden dileğim, işte bunlardır.
Hatalarımı, kusurlarımı bağışla.
Ben basit bir insanım ve içime doğduğu, aklıma geldiği gibi konuşuyorum.
Sözlerimi kutsal kitaptan alınmış âyetlerle tamamladıktan sonra cenazemizi gömeceğiz.
Rahmetini esirgeme... Amin..."
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.