Yazmayı unuttum. İstanbul'da Ticaret Mektebi'nde haftada bir kere mi, iki kere mi ne, İngilizce ders veriyordum. Ticaret Mektebi'ndeki öğrencilerim 60 kadar imza ile İstiklal Mahkemesi'ne bir telgraf çekmişler. Benim iyi bir insan olduğumu, beni çok sevdiklerini ve kendilerinin benden mahrum edilmemesini rica etmişler. İnsanca bir sempatiydi bu, insanın hoşuna gider. Fakat İstiklal Mahkemesi böyle şeyleri tanımazdı.
Sayfa 42Kitabı okudu
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.