Reşat Nuri ile 31 yaşımda tanışmış olmakla utanç duyuyor umarım bundan sonra her kitabını okuma fırsatı bulabilirim. Ancak bu kitapta beni boğan şey olayların hep tekrar etmesiydi. Kelimelerin ahengi çok güzel, akıcı ama bağlantısız, sonuçsuz cümleler. Gülsüm kızın emanetullah olarak Nadide hanım konağında geçirdiği sıkıntılı, zor, kasvetli, yorucu günlerini ele alarak konağın içinde olan hengameyi çok güzel aktarması başka bir boyut. Ama yani Gülsümün ola ola büyük kantocu olması ise ne biliyim olmamış, bağlayamamış.
