Sevgiyi Yoğuran El’e
𝙺𝚊𝚍ı𝚗𝚕𝚊𝚛ı𝚖ı𝚣𝚊…
Sen bütün gözlerde güzelsin
Sızılı yağmurlarla insen de yere
Sevgiyi yoğuran el’sin
Cennetler döşenir bastığın yere
Sancını duyabiliyorum yaralarından
Kuş seslerinde şakıyandır sesin
Kulak verdiğim çığlıklarında
Hâlâ niçin anne olmak istersin?
Gökyüzüne çivilenir dualı ellerin
Mendilinde gözyaşı, azığında aşk var senin
Kendi türkülerinde haykırırsın hayata
Bulutları delen ışık olur gözlerin
Azmin ki karanfil kıvrımlarında
Vuslat olur gelir kollarıma
Senin gibi çiçeği sevmez miyim ey kadın
Bahar yüklüyorsun dallarıma
Ellerinde bahar, saçlarında şebnem
Söyle, cemre olup düşer misin toprağıma?
Yaylalarda çimensin, ovalarda ırmak
Ey Mevlâ ışığı kadın
Yaratanı anlatmaktır seni anlamak
İnci Okumuş
𝙺𝚊𝚑𝚛𝚊𝚖𝚊𝚗𝚖𝚊𝚛𝚊𝚜̧
𝐄𝐝𝐞𝐛𝐢𝐲𝐚𝐭 𝐓𝐚𝐫𝐢𝐡𝐢𝐧𝐞 𝐆𝐢𝐫𝐢𝐬̧ | s.157
Ömer Yalçınova
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.