Canım Sezgin Kaymaz kitabı biraz fazla uzun tutsa da yine akla gelmeyecek güzel bir konu koymuş önümüze. Tabi bunu 1998 senesinde yapmış ki biz tembelliğimizden okumamışız.
Fantastik öğelerin fazlalığı akıl karıştıracak diye korkulabilir ilk etapta fakat Kaymaz bunu o kadar ustaca yapıyor ki sanki bir efsane dinliyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz okurken. Melek anneyi merak ediyorsunuz, ona çok kızıyorsunuz, nefret ediyor "ne kadar kibirli bir kadın bu" diye nefret kusuyorsunuz. "oh olsun "diyorsunuz -tabi Kaymaz'ın bu kadar güzel bir sona bağlayacağını bilmeden. Sezgin Kaymaz okumaktan hiç pişman olmadım. Hep yazsın hiç durmasın bence.