Koku- Patrick Suskind
'' Çünkü insanoğlunun dili koklanır dünyayı betimlemeye yaramıyor.''
Sayfa 135
Koku Kitabının ruhunun daha doğrusu kitabın diliyle söyleyeyim ''kitabın kokusunun'' bu cümle olduğunu düşünüyorum.
Kitap herhalde beş duyumuz içinde en çok ihmal ettiğimiz koklamak duyusuna karşı yazılmış bir güzelleme. Bir hatırlatma, evet bir burnunuz da var ve bu görmek, işitmek , dokunmak, tatmak kadar önemli. Yazar bunu öyle bir vurguluyor ki, diğer 4 duyu daha önemsizmiş gibi oluyor. Çok değişik bir bakış açısı var. Ayrıca koku vurgulamalarının altında başka anlamlarda var. Bu anlamda bol alegorili ( toplum birey çatışması, insanlık tragedyası vb.) bir kitap yazmış yazarımız 
Patrick Süskind .
Karakterin ( Grenouille) doğumundan başlayarak hayatının son anına kadar onunla bir yolculuğa çıkıyoruz. Ama ne yolculuk. Alışagelmiş karakterlerin çok ama çok dışında biri Grenouille. Spoiler verip okuma zevkinizi bozmak istemiyorum. Sadece bu kitabı okumaya teşvik amaçlı şunları söyleyebilirim sanırım:
* Her şeyin kokusunu alan biri, hayallerini kokular üzerine kuran, kokulara karşı muhteşem bir hassasiyeti olan birisi kendi kokusunun olmadığını keşfederse ne olur?
* Hayatında hiç sevgi görmemiş, ruhu nefretle bilenmiş biri sevgi görürse ne olur?
* Sevgi, nefret, güzellik, çirkinlik, iyi, kötü kavramlarının bir tanımı var mıdır? Mutlak mıdır? Bugün nefret ettiğimizi yarın sevebilir miyiz? Bugün çirkin bulduğumuz bir insanı yarın güzel bulur muyuz?
Bu arada; 
Oğuz Aktürk bu kitap hakkında platformda şöyle bir inceleme yazmış:
''Okurken kendimi koklamamı sağlayan tek romandır. Kurgusu şahane, bitişi ayrı güzeldir. Kendinize bir koku kültürü edinmek istiyorsanız bu kitap kitaplığınızda olmalı!''
Kendisine sonuna kadar katılıyorum:)
Patrick Süskind 'i ilk defa okuyorum ve daha önce okumadığıma hayıflandım. Muhteşem bir anlatımı var. Tahminimce yolumuz kendisiyle tekrar kesişecektir.
Kitabı okuyacaklara derinlikli okumalar dilerim.
·
101 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.