Kitap uzun zamandır elimdeydi ancak bir türlü başlayamamıştım. Hayalperestlikle, eşsiz ve reelde ulaşılmaz bir aşkı herkese ayan edip, halihazırdaki tüm aşkları noksan bırakan kitaplardan değil. Hatta halihazırdaki tüm aşkları masum ve şükredilesi konuma getirecek bir hikaye.
Kitabı beğendim tabii ama okurken hemen hemen tüm karakterlere kızdım. Selahaddin bey neden ailesine sarılmak yerine huzuru başka yerlerde aramıştı? Karısını sevmiyorsa ömrünü onunla geçirmesinin anlamı neydi? Madem Yusuf'u eşinin rızasını almadan aileye katmıştı, ne diye bir baltaya sap olacağı bir meslek öğretmemişti? Belki de en masumane görünen karaktere haksızlık ettiğimi zannedebilirsiniz, ama düşününce kamil ve nüfuzlu bir adamdan daha iyi bir temel beklerdim. Belki daha ileri görüşlü yaklaşsa işler hiç bu noktaya gelmeyecekti. O zaman varsın, asla var olamayacağına hemfikir olacağımız ve yüzümüzde aptal bir sırıtma ile okuyacağımız bir hikaye çıksaydı ortaya...
Hayata bir başka açıdan bakmanızı sağlayacak bir kitap olması ve gizli veya ayan bir çok öğüt içermesi sebebiyle okumanızı tavsiye ederim.