Sabahattin Ali'nin "Düşman" adlı hikayesinde hayatının monotonlaştığını, yaşamında eksik bir şey olduğunu fark eden ve bu eksikliği doldurmaya çalışarak yaşayan bir adamın, bir gün evinin bahçesinde uzun zamandır görmediği çocukluk arkadaşına rastlamasıyla birlikte yaşamındaki eksikliği fark etmesi işlenir. Sıradanlığın ve tek düzeliğin insanı körleştirdiği, fikirsizleştirdiği vurgulanır. Yazar, hayatın gerçeklerinin ancak onu sorgulayarak görülebileceğini savunur. Hikayede anlatılan adam hayatın gerçeklerini görebilme yöntemini öğrense de bunları görmek istemediğini iki yoldan okuyucuya iletmektedir. İlk önce arkadaşıyla girdiği tartışmayla verilen dış çatışma, daha sonra ise kendiyle yaptığı tartışma ve içinde bulunduğu ikilemle verilen iç çatışma hikayenin ana unsurlarıdır.