Agatha Christie'nin romanlarını çok seviyorum. Polisiye denildiğinde aklıma gelen ilk isimlerden biri kendisidir. Yaratıcılığı, yüzlerce kitap yazmış olmasına rağmen her kitapta okuru şaşırtmayı başarması beni çok etkiliyor. Genelde okuma hızım düştüğünde ya da polisiye güzel bir roman aradığımda tercih ettiğim yazarımızdan bu sefer Cinayet Alfabesi'ni okudum. Yıl sonunda başlayıp yeni yılda bitirdiğim bu roman böylece yeni yılda bitirmiş olduğum ilk kitap da oldu.
Yazarın dilini her zamanki gibi çok beğendim. Akıcı bir yazım tarzı var konuları ne çok uzatıyor ne de çok kısa tutuyor. Poirot karakterinin daha önce böyle bir hikayesini okumamıştım o yüzden de benim için çok farklı bir deneyim oldu.
Cinayet Alfabesi'nde önceki okuduğum romanların aksine karşımıza bir seri katil çıkıyor. Katilin belirli bir profili yok. Öldürdüğünü insanların ortak özelliği yok. Poirot'a gönderdiği mektuplarla sıradaki kurbanını "şu kişi" demese de işaret ediyor. Kurbanlarını alfabe sırasıyla seçmesi de kitabımızın ismini belirliyor.
Poirot zekasıyla yarışmaya çalışan bu seri katilin kim olduğunu bulabiliyor mu? İşte kitabı okumak için en güçlü sebep de böylece ortaya çıkıyor.
Kitabın konusunu ve işlenişini beğendim. Kitaplara elimin gitmediği, bir sayfayı üç kere okuduğum dönemler sırasında bu kitap ilaç gibi geldi. Agatha'nın kalemine Poirot'un zekasına hayran kaldım.
Cinayet romanları ve Agatha Christie seviyorsanız tavsiyemdir.
