Gölgeler dünyası...
"İyi de neden karanlığın içinde güzellik arama eğilimi sadece Doğulularda güçlüdür?"
Işık-gölge kavramları üzerinde, Doğu ve Batı toplumlarının modernitenin karşında gösterdikleri tepkinin, o tepki üzerine varolan felsefesinin karşılaştırılması, halkların sahip olduğun değerlerin sorgulanması üzerine yazılmış ve edebi yazıdan çok mimari bir söyleve dönüşmüş bir yapıt...
Japon toplumunun; giydikleri kıyafetin karanlığın bir parçası olduğu için, giydikleri sadece yüze ulaşan bir köprü görevi göreceğini, aslolanın yüz olduğundan kadınların zaman zaman kaşlarını tıraşlayıp, koyu beyaza boyadıklarını veya yüzü daha fazla öne çıkarmak için dişlerin siyaha boyadıklarını...
Konuşma biçimlerindeki kısık ses tonu ve az sayıdaki kelime kullanımı, Batı'nın hoparlördeki gürültülü müziğine nazaran daha mütevazi ve duygusal olduğu için onların tekniğiyle sunulduğundan nasıl kaybolduğunu....
Ev ve tapınaklarındaki saçak biçiminin Batı'nın gotik mimarisi karşısında sahip olduğu ruhu, kullandığı aletlerin(kağıt, mürekkep, kalem, mum, lamba, yemek takımları vs.) kullanış biçimindeki tabiattan koparmadan onun bir parçası olarak nasıl kullandığını ve tüm bunların sonucunda oluşan Japon geleneğinin içindeki felsefeyi ve ruhu anlatıldığı harika bir eser...
Ve söyledikleri karşısında tamamen bu ilerlemeleri reddedip karşı çıkan biri olmayıp aksine çağın sunduğu güzelliklerin de idrakinde olduğunu söyleyen ve sadece bir zamanlar sahip oldukları gelenek ve felsefedeki derinliği aktarmaya, var olduğunu göstermeye çalışan ve kitabın son bölümünü de öyle bitiren bir yazar...
Beni Japon edebiyatına çeken ve ilerleyen okumlarımı da o güzergahta şekillendiren bir kitap oldu... İncelemeyi okuyup da konuya merakı olanlara şimdiden iyi okumalar...
Gölgeye Övgü 
Cuniçiro Tanizaki
··
678 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.