Bu kitabı 2. kez okuyorum.
Benim gibi ağır ağır iç döken, bunalmış herkes den uzakta kalmış gibi hissettiren bir kitap.
sokağın, yoksul evlerin ve şehrin arka sokaklarının gururlu ama gariban çocuklarını öyküleyen Emrah serbes bu kez psikolojik bunalıma sevk ediyor insanları. İnsanın hayat akışının değişmesinin o kadar hızlı olduğu konusunda tereddüt içerisinde olan varsa şayet bu kitabı okumalı kesinlikle.
“Seni seviyorum. Sana cesaretim var. Sana hazırlık yaptım! Bu hayat denen maskeli baloya seni sevmek için geldim. Bu şiirsiz dünyanın kalbi olmak için geldim.”
sözü'nü de bayağı beğendim.
