Her ânı birbirine benzeyen günlere hapsolmuş bir yaşam, çağımızda bireyin önemli sorunlarından. Bu öyle normal bir hâl almış ki çoğu zaman farkına bile varmıyoruz. Çalan saatin ziliyle güne başlayıp yollara düşen, yaptığı işi sadece yaşamını devam ettirmek için yapan, sıkıntı ile varlık çabasının iç içe geçtiği bir hayat var önümüzde. Seneler geçip gitse de bazı şeyler asla değişmiyor. Bir sabah uyandıktan sonra dizlerinde turp filizi çıkan karakterimiz bizleri kliniklere, kaplıcalara getirip götürken çok güzel bir psikoloji olay örgüsüne eşlik ediyoruz. Durmadan dönen bu dünyada bizlerde duramıyoruz sanırım yerimizde. Kitabı önemli kılan ise barındırdığı bu ince eleştirileri hoşuma gitti. Hatta karakterin bazı sözleri var, durup düşündüren cinsten "Hastane koğuşlarındaki hemşirelerin izin istemek gibi bir yükümlülüğü yoktur. Hastalar ise adına yatak dediğimiz kalıplara dökülmüş, zar zor insanı andıran defolu ürünlerden başka bir şey değildir.” cümlesi örneğin. Kitap sonrasında gerçekliğin sınırlarını sonuna kadar zorlayan bir anlatıyla devam ediyor. Okurken yaşananların karakterin tedavi esnasında gördüğü halüsinasyonlar mı yoksa başına gelenler mi olduğunu metnin son cümlesine kadar ne olduğunu kestirmek pek mümkün gibi görünmüyor. Kovo Abe'nin usta kaleminden enfes bir roman sizleri bekliyor.

Kanguru DefteriKobo Abe · MonoKL · 2017248 okunma

·

1 artı 1'leme

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ersin Altıntaş