··
89 görüntüleme
Kitabın sende yarattığı duyguları sen de bizde yarattın. Bu kitabı okuduğumda aklıma gelen duyguları tekrar gösteren bir ayna oldun. Bu sosyal aidiyet ne menem bir şeydir diye çok düşünürüm ben. Yalnızlık, yalnız kalma istense de bazen, bu sürdürülemez pek. Yavaş yavaş hayatı yavan bulmayla başlar, her gün tekrarladığımız, aslında zevk de aldığımız şeylere karşı bir soğukluk gelişir içimizde.
İlk, sabrımız tükenir. Oturduğumuz yerde oturamaz oluruz. Ne izlediğimiz televizyona bakacak ne de okuduğumuz sayfayı bitirecek sabrımız kalır. En sevdiğimiz şiirleri sesli okumaya nafile çalışırız. Kendi sesimize tahammül edemeyiz. Ne şarkı ne türkü…İnsanların içine çıkma, canlı kanlı insan görmezsek bu hal daha da derinleşir, yataktan çıkamaz hale geliriz. Tek bir yolu vardır, bir süreliğine de olsa, çıkıp insanların arasına karışmak.
Ama yinede hep yanıbaşımızdadır yalnızlık. Sanki gidişi insanlığın ona doğrudur. Kader gibi.
İşte bunları düşündüm yazını okuduğumda. Kalemine yüreğine sağlık.
Teşekkür ederim abi :) Benim çok farklı adapte olamıyorum izmire. Havasından mıdır suyundan mıdır, gerçi izmir ile de ilgisi yok Ankara 'da da aynıydım ben. Yaşadığım yer dışındayken evden çıkasım insanları göresim gelmiyor. Yıllar geçse sanırım yine aynı olacağım. On gündür köyümdeyim eve giresim gelmiyor sadece yatmaya gidiyorum eve :))
Sanırım aitlik hissi ya da insanlara güvensizlik, çok ağır bir soğuma hali.. İşte benim bunalımım da bu. Herkesin bir mücadelesi var benimkisi şehir hayatıyla..
Bu yorum görüntülenemiyor
Bir ara ben de eryaman da yaşamıştım. :) inceleniz çok samimi :)
Ankarayı sevmem ama Eryamanı severim. Elbette birinci etaptaki sitelerde yaşıyorsam :) yoksa Göksu nun çevresindeki o bilim kurgu romanlarını anımsatan binaları sevmem :)
1 sonraki yanıtı göster
eryamanda bir sene kalıp ardından bornova da bir sene yaşamak
Eryamanda 8 ay yaşayıp 3 yıldır da Karşıyaka da yaşamak :) Eryamanı da seviyorum ama ben. Sessiz, sakin, huzur dolu :)
Incelemenizi daha doğrusu bu kitabı okurken kitabın size hissettirdiklerini öyle güzel aktarmışsınız ki bi an için sanki bunları yazan siz değilmişsiniz de kendimmişim sandım :) elinize, yüreğinize sağlık. Çok samimi bir incelemeydi. Hasan Ali Toptaş'ı hiç okumadım ancak bayağı da merak eder oldum. Bu kitap da merak uyandırdı inşallah en kısa zamanda ben de okuyacagım.
Bu kitap zaman kaybı
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.