Yalnız
Oya’ya şunu söylediğimi hatırlıyorum, ki Asım doğmadan da
söylemiştim, o zaman da tekrar ettim: “Bak bu çocuk doğa-
cak, bu çocuk kendi başına adam olacak, sen bu çocuğu etki-
leyemezsin. Etkileme ümidindeysen, derhal bu ümitten vaz-
geç. Çünkü bedbaht olursun. Nasıl arkadaşına, dostuna, ta-
nımadığın bir kişiye kendi fikirlerini beyan edersin, onu alıp
almamak karşındakinin sorumluluğundadır, çocuk da aynı-
dır. Tçk farkı seninle temasının daha çok ve daha yakın ol-
ması. Dolayısıyla, sen adam gibi bir hayat yaşıyorsan, çocuk
bunu beğenir veya beğenmez, bu onun bileceği iş. Hiçbir za-
man karışamazsın. Karışmamak da en akıllıcası.”