Gönderi

Sarılsan geçecek..
Şimdi arasam ne derim bilmiyorum, ne dersin, ne kadar susarız. Şimdi arasam seni, Arayabilsem, Bildiğim tüm dillerle “dön” desem sana. Diyebilsem... Bu kadar insan olmasam ben, Bu kadar insan olmasan sen, Böyle gururlu, böyle afsız. Vicdanım acıyor, Sarılsan geçecek. Gelsem şimdi sana, Öyle aniden. Bağırsam biraz gözlerinin içine baka baka, Seni nasıl sevdiğimi, Seni nasıl büyük, Seni nasıl annen gibi, Seni nasıl her şeyden çok sevdiğimi bağırsam. Dökülsem sana, Dökülebilsem. Sen de toplamasan beni, Bağırsan biraz, Yanıma dökülsen, Dökülebilsen. Bu kadar insan olmasak biz, Böyle kibirli, böyle inatçı. Umudum azalıyor, Sarılsan geçecek. Tutup kendime çeksem seni, Öpsem, Öpebilsem. Sen de karşı koymasan bana, Sen de karşılık versen hatta. Bu kadar insan olmasak, Böyle bencil, böyle kinci. İçim yanıyor, Sarılsan geçecek. Bu kadar insan olmasak sevgilim! Haklı sanmasak kendimizi, mükemmel sanmasak, savaşmasak. Yenik düşmesek içimizdeki şeytanlara. Bastırmasak özlemlerimizi, saklamasak... Özledim, Sarılsan geçecek.
Sayfa 139 - Dokuz Yayınları 18. BaskıKitabı okudu
··
356 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.