Ah! Sylvia Benim kalbi kırık hüzünlü çiceğim
Kitabı öyle çok övüp başyapıt herkes okumalı demeyeceğim.Kalbi kırık bir kızı anlamak isteyenlerin okuması kâfi.
Kitap günlük olarak yazılmış o yüzden çok yalın, duru.Yazı olarak bir beğenilme ve kabul gayesi yok.Ama içerik ve hissettirdiği için aynı sözleri söyleyemem.
Sylvia mutsuz bir kız, savaşı hep kendiyle olan biri: bundan olsa gerek intiharı ile bitiyor savaşı.
Benim için ise Plath'ın yazdıkları hayata bakış ve genel hayat konumu; kitabı okurken bir şey okuyor gibi değil de kafamın içinde dolaşan anlamsız kelimelerin cümleye yazıya dökülüp anlam kazanmış hali.
Hayata karşı korkaklığı,tereddütlerinde onu çok iyi anladım.Bu kadar anlayıp onu içselleştirmek istemezdim, onun kadar mutsuz ve cesaretsiz olmak istemem. Plath bu tereddüdleri ile kendi potansiyelini harcayan biri keşke daha cesur olsaydı,olabilseydi...
Kitaptan alıntılar ile sizi kitabı okumuş kadar içerik hakkında detay verdiğimin farkındayım.Birde paylaşmayıp kendime sakladığım sayfalarım var (:
Bu kadar paylaşmamın asıl nedeni ise anlaşılmadığını, sevilmediğini düşünen birine bir nebze olsun iyilikte bulunmak istemem.İşin özünde kendimi bundan sorumlu hissetsem.Sana tüm benliğim ile sarılıyorum Sylvia
Kitaptan çok kitap ile aramdaki bağı anlattığım bir yazı oldu sanırım (:
Keyifli okumalar
