Dünya Lekesi'nden sonra yutkunmaya devam ettiği ve son ağrısı olan
Kendinin Ağacı şiir kitabı, 14. Metin Oltıok şiir ödülünü almıştır.
Satın aldığım günden beri her gece elimin uzandığı bir kitap.
Şair, hiç bağırmayan sesiyle kitabındaki her şiirini, birer fotoğraf albümü gibi bizlere gösteriyor.
"İçimde sessizce büyüyen bir yer var
düşmek değil,
çakılmak isteği"
Hislerimi şu şekilde açıklamak istiyorum:
Havanın biraz ısınmasıyla kendini oluşturmaya başlamış, yukarıdan aşağıya doğru ığıl ığıl kayarak buz sarkıtının ucuna kadar gelen o suyun damla oluşunu düşünün.
Seyidhanı veya şiirlerindeki o kişiyi bu su damlasına benzettim.
Sona geldiğinin farkında, ne kadar sıkı tutunsada yere cakılacaktır. Çünkü bırakılacaktır.
Dünya lekesi kitabına göre; üslup biraz daha basit olmuş olsa bile, içi dışından biraz geniş olan herkes, o su damlasıyla beraber yere cakılacaktır.
Şairin dediği gibi:
" İçimdeki şişe kırıldı"
Bu çıtlama sesini eminim sizde hissedeceksiniz.
Son olarak
Bazen birden gözümüzün önünde her yer kararır ve anlamsız kalır.
Bu karanlıktan korkup koşup sarılacak bir kitap. İnsanı rahatsız etmek için yazılmış olsa bile...
Keyifli okumalar.
