Bu kitabı okumaya ilk olarak özetinin kendi kültürümü anımsatması nedeniyle ilgi duydum ve bazı paralellikler keşfettim. Bu kitap çoğunlukla iki baba, iki oğul ve aralarındaki kuşak farklılıklarının o dönemde Rusya'da meydana gelen siyasi devrimi nasıl temsil ettiğini anlatıyor. Okuduğum diğer eleştirilere göre, reaksiyonerler Ivan Turgenev'in bu radikal nihilist görüşleri Bazárov'un ağzından tartışmaya cesaret ederek desteklediğini düşünüyorlardı. Liberaller ise Turgenyev'in kendi görüşlerini bir budalaya söyleterek dalga geçtiğini düşünüyordu. Yazar iyi yazabilmesine rağmen, her iki oğlun da oldukça zayıf karakterler olduğunu düşündüm - sanki yazar onları bu şekilde tasvir etmek istemiş gibi. Bu kitabın değişen siyasi ideolojiler hakkında olduğunun farkında olsam da, çocukların kendi kültürleri, inançları ve değişen siyasi manzarayla ilgili sorunlarının yansıtıldığı izlenimine kapıldım. Örneğin, Bazárov'un diğerlerininkinden farklı olmak için neredeyse kendini nihilist inançlara sahip olmaya zorladığı izlenimine kapıldım, onları dogmatik veya aşırı geleneksel olarak nitelendiriyordu. Garip bir şekilde, başkalarının fikirlerini yargılamak da dar görüşlü olmak olarak görülebilir diyebiliriz. Bazarov daha batılılaşmış bir ulus isteyen Rusları temsil ediyordu. Yine de bu süreçte kendini kaybettiğini gördüm, çünkü kendine karşı çok katı davranıyordu, hatta Ánna Sergéyevna Odíntsova'ya aşık olduğu fikrini bile kavrayamıyordu. Genç zihinlerin diğer yüzünü diğer figür Arkády'de gördük. Bazárov'a hayrandı ve hem onu etkilemek hem de onun gibi olmak istiyordu, ancak sonunda Bazárov'u etkilemenin onun için onun gibi olmaktan daha önemli olduğunun farkına vardı. Sonunda, geleneksel değerlerini Bazárov'dan daha fazla korumaya karar verdi. Bana göre Arkády, Bazárov'dan daha fazla karakter gelişimi gösterdi, kim olduğunu kabul etti ve varlığından memnun oldu. Yaşlılar, örneğin Nikoláy Petróvich Kirsánov, kültürlerimizde yeni fikirler olduğunda saldırganlaşan, ancak bazıları bunlara açık olan yaşlı insanları temsil ediyordu. Bu kitabı okurken aklımdan geçen fikirler bunlardı, fakat bu karakterler hakkındaki fikirlerim tamamen yanlış olabilir ve ben de tamamen yanılıyor olabilirim. Bu kitap, toplumlarımızdaki belirli insan gruplarını tasvir ettiği için ne kadar seveceğim konusunda beklentilerimi aştı. Örneğin bazı insanlar daha Avrupalı olmayı arzuluyor, çevrelerindeki herkesi buna zorluyor ve bunu yapmayanları yaşlı ya da dar görüşlü olarak etiketliyor. Bir ulusun, kültürün vs. ilerlemesine inansam da, köklerimizi unutmamaya dikkat etmeliyiz. Kültürümüz olmadan bir hiç oluruz. Kültürümüz bizi biz yapan şeydir. Ayrıca, insanların farklı bakış açılarına sahip olduğu bir toplumda barış içinde bir arada yaşayabilmek gerekir. Bence bu, bir ulusun başarabileceği en özgürleştirici şeydir.

Babalar ve OğullarIvan Turgenyev · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202145bin okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alçin Korkut