Yürüme. Yani kendisinden sonra yayımlanan "de ki işte" ve "yürüme " ile birlikte hem ilk hem de son olarak üçlü bir bütünlük içinde düşünebiliriz. Kapak o kadar yalın, o kadar güzel, işte öyle bir renk. Bu kitabı bir takvim, mevsim ya da doğa okuyuculuğunun en mükemmel hâli olarak nitelendirebiliriz. Yazar, içerisinde coğrafik olarak beliren mensur cümlelerini, edebî bir dille ancak bu şekilde biz okuyuculara sunabilirdi. İçerisindeki cümleleri anlamsız bulan okuyucular da olacaktır ancak bu tarz kitapları okumadan önce bir yazarına bakmalı ve biraz da "kapı önü" kavramını bilmek gerekir. Okuduğum edebiyat dergisinin birinde bir yazar röportajında şöyle demişti: "Bir yazar önce kendi kapısının önünü anlatmalı, en iyi bildiğini, en iyi tanıdığını." Onun cümleleri de çoğumuzun kapısının önü. Bu yüzdendir ki onun verdiği tadı çoğu yazardan alamıyorum. Ayrıca "felsefeci" olmasının verdiği düşünür yapısıyla da her daim biz okuyucuları da düşündürür. Bunu hep hissettirir kitaplarında. Analitik edebiyat ruhunu fazlasıyla görürsünüz. O yüzden mantık aramak ne kadar mantıksızsa, işte o kadar mantıklı Oruç Aruoba okumak. Bölüm bölüm ayrılmış bu kitapta, pastoral ve coğrafik kavramlar, doğa sevdirmek için birebir. Doğanın dile gelip, edebîleştirilmesi ve yazıya dökülebilmesi diyorum ben buna. Yazdığı şeyler o kadar "siz" ki; siz bile inanamıyorsunuz. Hatta onu okurken çoğu kez durup kendi kendime şunu demişimdir: "Nasıl olur da beni bu kadar anlatabilir?" Zaten bir yazar böyle olmamalı mı? Okurun hayatından bir şeyler yazmalı ki onu kendine çeksin, üzerinde düşünmesini sağlasın. İşte böyle bir yazar Oruç Aruoba. Evet sevgili okur, bir başucu kitabınız olsun istiyorsanız Oruç Aruoba’ya da yer verin, yer verin ki kendinizi ve etrafınızı tanıyın, doğayla bütünleşin, felsefenin sınırlarını zorlayın, en uzak yakını ve en yakın uzağı tanıyın...

TümcelerOruç Aruoba · Metis Yayıncılık · 2018954 okunma

·

255 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.