Canpanella , " ütopya "dan ziyade bir " distopya " yı anımsattı bana. Kitap bazı bölümlere ayrılmış metafizik, güç, sevgi ve bilgelik olarak. Bu dört başlık altında güneş ülkesini anlatıyor ve gerçekten hepsi birbirinden korkunç geldi bana . Cesur Yeni Dünya distopysını, Canpanella'nın sözde ütopyasıyla kıyaslamam bile Aldous Huxley'e çok büyük haksızlık olur. Niye böyle düşünüyoruma gelirsek. Mesela bir kaç örnek vermek isterim; "memurlar halkın isteği doğrultusunda değiştirilebilir. Ama baştaki dört yönetici kesinlikle değiştirilemez" diyor Canpanella. Bu yöneticiler sadece kendi arasında istedikleri kişiyi seçiyorlarmış. Bir başka örnek; bir kadın gebe kalmaz ise başka bir erkek ile birleştirilirmiş, tekrar gebe kalmadığı takdirde "orta malı" olurmuş. NE ! Ben bu sözde " ütopya" nın yakınına bile uğramayayım. Canpanella, tüm kötülüklerin ve haksızlığın ana sebebini, insanın bencil bir varlık olarak sadece kendini düşünmesi olduğunu ileri sürüyor. Ancak vaadin olan dünyaya baktığım da içim karardı Canpanella ! Kitap, karşı olduğum bir fikre neden karşı olduğumun farkında olmak için; karşıt fikirleri de okumam gerektiğini hatırlattı bana. Daha önce pek distopya okumamış olduğumun farkına varma mı sağladığın için teşekkürler Canpanella ! Arkadaşlar, kitabın yazıldığı dönemi de göz önünde bulundurarak bu incelemeyi yapmaya çalışıtım. Güneş ülkesi, Güneşimi hatırlattığı için de ayrı bir anlama sahip oldu benim için. 
Güneş Ülkesi
··
981 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.