"Yokluğun Payı" demişti Orhan Koçak, "Sessizin Payı" diyecekmiş Nurdan Gürbilek; çatlaklardan ışık sızıyor.
Son bir senede yaptığım en iyi üçüncü şey Nurdan Gürbilek külliyatına başlamak oldu. Siyasetle edebiyatın bu kadar güzel harmanlanması benim için son derece haz verici bir deneyim. Türkiye hakkındaki düşünce ve fikirleri zihin açıcı, yol gösterici. Uzun zamandır okuduğum en iyi, en nitelikli, en sıkı deneme kitabı.
En çok ilk denemenin "suç ve ceza" teması hoşuma gitti. Suçu işlemek, işlemeye mecbur kalmak ve cezayı verenlerin cezasız yırtması üzerine düşünülmesi gereken şeyler.
"Şeytanı yargılayan, ama sisteme dokunmayan bir adalet mümkün mü?"
Büyük kitaplardan yayılan tarif edilmez bir neşe vardır her zaman; çirkin, umut kırıcı, korkunç şeylerden bahsettiklerinde bile. Arkada bir yerlerde içinde bir gülüşün çınlamadığı bir hakikatin yanlış olduğunu söyleyen Nietzsche'nin soluğu duyulur.
Bir kaç kitabı kaldı, onları da sene bitmeden okurum muhtemelen. Hiç bitmeyecek, dönüp dönüp okunacak metinler ama arkasında bırakacağı boşluğu neyle dolduracağım, hiçbir fikrim yok.
