Halide Edip'in günün şartlarına göre idealize ettiği bir kadın olan Handan'ın kendini bulma sürecini anlattığı romanı. Handan güçlü ve akıllı tasvir edilmesine rağmen, kimliğini tanımlamak için yine erkeklere ihtiyacı olmuştur. entellektüel kimliğini ve zekasını Nazım'la, dişiliğini Hüsnü Paşa ile kanıtlamaya çalışmıştır. Refik Cemal'le olan ilişkisi ise ancak hafızasını kaybettiği, yani kim olduğunu unuttuğu zaman başlayabilmiştir. Yaşadığı "ahlaki çöküntü" onu ölüme sürükler. Handan ve Refik Cemal arasındaki ilişkinin sinyalleri aslında kitabın başlarında verilmişti. Bu ilişkinin okuyucu tarafından kanıksanmasi için de Halide edip kitabın başından itibaren önemli ipuçları verir. Refik Cemal'in karısı, Handan'ın kuzeni Neriman'ın Handan'a hayranlığı ve kocasına sürekli ondan bahsetmesi, Refik Cemal'in Handan'dan bahsederken "sanki hep aramızda" demesi, Neriman'ın kocasını entellektüel açıdan tatmin edememesi gibi şeyler Refik Cemal ve Handan'ın iyi bir çift olacağını düşünmemize sebep olur. (Doğrusu Handan 'a ve Refik Cemale sinirlendiğim o kadar nokta varki kendimi Nerimana acımaktan alıkoyamıyorum . ) Kitabın sonlarında ise Handan'ın tahassüsleri var içinde yaşadığı çatışmayı hangi noktaya geldiğini ölümün belki de onun için en iyisi olduğunu görmüş oluyoruz. Benim için bir "Vurun Kahpeye" ve " Ateşten Gömlek" olmasa da Handan eseride tadindaydı. Kesinlikle Halide Edip'in eserlerine şans verilmeli. Sağlıcakla kalın :)

HandanHalide Edib Adıvar · Can Yayınları · 20195,3bin okunma

·

562 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.