Hani şu birden, ahlaksızca gelen, bütün insanlığa sığmaz, kalıpsızlık sembolü düşüncelerin, tekliflerin, dayatmaların ve gizlenmiş psikolojik baskıların, süslenip
normalleştirilmek için çirkin ve zoraki gülümsemelerle kaplanmasıyla yok sayılması, bilinç altına hükmederken bilinci uyarmaması ve kötünün iyisi olarak lanse edilmesi sonucunda, iyi niyetli insanların sömürülmesinin asıl nedeni haline gelir. Yumuşatılıp söylenmiş her söz yavaşça atılmış taşa benzer. Belki başını yarmaz ama o taş sana atılmıştır. Niyetin belli olmadığı süreçte atılmış taştan sonra, atıldı ama başımı yarmadı diye ikilemli düşünüp aklımı meşgul etmektense, başımın yarılmasını yeğlerim ve kimin ne niyetle attığını bilerek yönümü ona göre belirlerim. Nihayetinde toksik ilişkiler de taş atmayla değil, yolundaki taşı kaldırmayla başlar. Ya da belki kaldırıyormuş gibi yapmakla. AyseA.
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.