Sabitlenmiş gönderi
Ama benim hiçbir şeyim yok.
Dünyanın en yoksul yerinden yazıyorum, evimizin perdeleri kolalı.
Dünyanın en yoksul yerini, virane bir yer sanmayın. Yoksulluk bazen yoksunluktur ya da yoksundur, yok olmaktayım.
Her günün erken saatlerinde hayatın başlamasına tahammül edemiyor insan, yapacak çok şeyim var, yapmam gereken aslında,
Bir yerden tutuyorlar beni, kapı önünde ayaküstü lafa tutan komşu teyze gibi.
Ayaküstü, bitmek bilmeyen kavga var yeryüzünde. Devamı için: ayseaktepe.blogspot.com/2023/02/baslk-m...
Bir kitap okudu
214 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Hani şu birden, ahlaksızca gelen, bütün insanlığa sığmaz, kalıpsızlık sembolü düşüncelerin, tekliflerin, dayatmaların ve gizlenmiş psikolojik baskıların, süslenip
normalleştirilmek için çirkin ve zoraki gülümsemelerle kaplanmasıyla yok sayılması, bilinç altına hükmederken bilinci uyarmaması ve kötünün iyisi olarak lanse edilmesi sonucunda, iyi niyetli insanların sömürülmesinin asıl nedeni haline gelir. Yumuşatılıp söylenmiş her söz yavaşça atılmış taşa benzer. Belki başını yarmaz ama o taş sana atılmıştır. Niyetin belli olmadığı süreçte atılmış taştan sonra, atıldı ama başımı yarmadı diye ikilemli düşünüp aklımı meşgul etmektense, başımın yarılmasını yeğlerim ve kimin ne niyetle attığını bilerek yönümü ona göre belirlerim. Nihayetinde toksik ilişkiler de taş atmayla değil, yolundaki taşı kaldırmayla başlar. Ya da belki kaldırıyormuş gibi yapmakla. AyseA.
Belki de sendeki eksik olan bir bilgi,yanından öylece geçip giden, hiç tanımadığın birinde saklıdır.
Her gelen, giderken bir ders verir. Her giden, yeni gelen hakkında yol gösterir.