Ah benim asma yaprağı kaderli anneannem. Başkalarına gölge, kendine gölgesizim. Sevdiklerinin kederiyle şişmiş bir yüklük gibiydi. Yüklendiklerinin kederiyle iki büklüm kaldı hep, bir oh diyemedi.
Sayfa 227Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.