"Kafamı bir limon gibi son damlasına kadar sıkıp akıttım. Biliyorum, biliyorum ki Nazım Hikmet'i ona layık olduğu şekilde yazamadım. Onunla son gecelerimizden biriydi. 26 Eylül'de 5 seneyi doldurup sabah erkenden çıkacak, "hürriyet"ime kavuşacaktım. O gece birdenbire şairliğim tuttu onu hapishanede bırakıp çıkacağım aklıma geldi. Baba, ana, kardeş yahut çoluk çocuktan ayrılındığı zaman duyulan o türlü bir heyecana tutuldum ve İçim sızladı." Nazım Hikmet ile Orhan Kemal'in hapiste geçirdiği yılları anlatan bu kitap bu kadar hüzünlü, o kadar içten, o kadar güzel yazılmış ki. Açıkçası okurken kitap hiç bitmesin istedim, kitabın içinde Orhan Kemal'in şiir yazma çalışmaları... Daha doğrusu Nazım Hikmet'in ona "şiir nasıl yazılır" öğretmeye çalışması, yaptıkları güzel sohbetler Nazım Hikmet'in ne kadar sevgi dolu, merhametli çocuksu bir yüreğe sahip bir insan olduğu... Bize anlatılan aksine hiç propagandacı, isyankar bir insan olmadığı sanki vatan haini miş gibi ülkeden sürülmesi..... Karısı Piraye, ziyarete geldiği zaman çok heyecanlanması, aşkının gözlerinden belli olması. Annesi ziyarete geldiği zaman Nazım Hikmet'in portresini çizermiş annesi çok yetenekli bir ressam, aynı zamanda çok da oteriter bir insanmış. Hatta annesi bizi ziyaretine geldiğinde Nazım'ın portresini çizerken, annesinin düzgun dursana kuzum demesi... Ne kadar samimi bir ilişki içinde olduklarını gösteriyor. Bir gün Orhan Kemal hapiste çalıştırılan bir işten aldığı parayla Nazım Hikmet'in mutlu etmek ister ve ona yavru bir tavşan hediye eder. Nazım Hikmet, yavru tavşanı görünce o kadar seviniyor ki resmen okurken sevincini siz de içinizde yaşıyorsunuz. Ayrıca Nazım Hikmet hapiste geçirdiği bu 5 yılda "Memleketimden İnsan Manzaraları" kitabı için çalışmalara başlamış ve bu kitaptaki yazdığı birçok karakteri hapishanede gördüğü kişilerden yola çıkarak yazmıştır. Kitabın sonlarına doğru Orhan Kemal, Nazım Hikmet için birkaç mektup, not yazar ve bu notlarda Nazım'ı ne kadar çok sevdiğini, onun sevgisini bir anne, baba yahut çok büyük bir devlet yöneticisine benzeterek, ölümünün çok büyük bir kayıp olacağını; eğer o kendisinden önce ölürse ne kadar büyük bir acı yaşayacağını dile getirmiştir. Şahsen ben kitabı çok severim okudum benim için hüzünlü ama güzel bir yolculuktu Nazım hikmet'e bambaşka bir pencereden bakabilmeyi öğrendim.

Nazım Hikmet'le 3,5 YılOrhan Kemal · Everest Yayınları · 2020774 okunma

·

152 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.