Evet sevgili followerlarım bir Emile Zola kitabını daha bitirmiş olmanın mutluluğunu sizlerle paylaşmak üzere karşınızdayım.
Bitirmem biraz zaman aldı çünkü ne ara olduğunu tam olarak bilmediğim bir zamanda bir anda okuma hevesimi ciddi oranda kaybettim.Tamamen kaybetmemek için direndim. Günde birkaç sayfa okuyup kapattığım hatta hiç okumadığım da oldu.
Acaba okuma serüvenim son mu buluyor diye düşünürken şükür ki son iki günde atak yaparak bitirmeyi başardım.
Sıkı takipçilerim bilirler ben bir Emile Zola hayranıyım.Bu cümleden yalnızca Zola sevdiğim anlamı çıkarmayalım lütfen.Daha da sıkı takipçilerim Zola, Steinbeck,London, Sabahattin Ali hayranı olduğumu da bilirler.
Kitabın konusuna gelelim.
Kitap Fransa'da maden işçilerinin kötü çalışma koşullarına ve düşük ücretlere isyan etmesini,yaşanan açlığı,sefaleti,sermayedarların tutumunu konu alıyor. Klostrofobik bir insan olduğum için ve Zola'nın böyle bir konuyu nasıl ustaca betimleyecegini tahmin ettiğimden korka korka okudum.Yanılmamıştım.Tasvirlerinde kaleminden geleni ardına koymayan Zola yer yer nefes darlığına sebep oldu bende.Panik ataklar geçirdim.Yine muhteşem bir eser diyerek özetleyip kesinlikle okunmasını tavsiye ederek noktalıyorum.
Esen Kalın.
