Kitabı okumaya başlamadan önce üçüncü bir düşünceden etkilenmemek adına konusu dahil içeriğine bakmamıştım. Kitap güzel olmakla beraber aslında başlığı gerçekten de satranç yerine daha karmaşık bir olayın yansıması olarak düşündürmüştü. Ama okuyunca dolaysız satranç üzerine yazılmış olması hayal kırıklığına uğratmadı değil. Merak uyandırdı ara ara fakat en güzel kısım sadece birkaç sayfayı geçmiyordu. [SPOILER] O da Dr. B.'nin hücre günlerini anlattığı ve aslında kendi kendine satranç oynayıp öğrendiği ve ustalaştığı anlatım. Kendi kendine karşı rakip olması epey şaşırtıcı [SPOILER]. Diğer yandan kitap aniden bitiyormuş gibi duruyor, oysa ki sanki en güzel yerinde hikaye sıfırdan başlayacakmış gibi bir his veriyor.
