güzel bir kitaptı fakat benim için bir miktar yavaş aktığını söyleyebilirim. sade bir anlatımı vardı sonunu daha farklı hayal etmiş olmanın verdiği havada kalmışlık hissi oldu bitirdiğimde. yine de okurkenki duygu durumlarımla alakalıdır belki ama "sen olan hiçbir şeyi sevmiyorsun zaten." cümlesi bile bir şeyleri düşünmeye itti. sonunda psikiyatriste gidiyor oluşu yeni bir okula başlayacak oluşu vesaire de güzel detaylardı. derinden etkilendiğimi söyleyemeyeceğim ancak okuduğum için de mutlu olduğum bir romandı.
çavdar tarlasındaki çocukları uçuruma yaklaşmasınlar diye kovalamak istemek kadar basittir belki de hepimizin yaşam amacı..
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}