"Ben, Antonin Artaud, kendimin oğluyum, kendimin babası, kendimin anası ve benim!" Varoluşçuluğu aşmak isteyen bir adamla karşı karşıyayız. Hiç bir Tanrıyı tanımayan ve bedeninden etinden, organlarından rahatsız olan, onların olmuş olabileceği ile olması arasındaki korkunç uçurumda gidip gelen deli damgası yemiş sinemacı ve tiyatrocu bir yazar... Ancak Artaud bu kitabında en çok tanınabilir! "Deliler, toplumsallık diktatörünün katlettiği kimselerdir" ve hapsedilmiş bu insanların bırakılmasını çünkü; düşünen ve eylemde bulunan tüm insanları hapsetmeye yasaların gücünün yetmeyeceğini söyleyen bir adamın bu kitabı onu takip edenler kesinlikle okumadan geçmemeli. İntihar olgusu üzerinde en çok durmamız gereken ve Artaud'un da üzerinde çok durduğu bu konu, özellikle hiçliğin ve eylemsizliğin fiile, dönüşebilene ve de çoğalmanın karşısında duran bu karanlık duvarı aşamamanın ağırlığında ezilen düşüncenin haykırması diyebiliriz. İntihar eden insan haklı olabilir ama intihar bile edemeyecek durumda olan dört tarafını hiçliğin saldırılarına yenik düşüren, artık yaşaması veya ölmesi bir anlam taşımayan insan daha da haklı olduğunu söyleyebiliriz. Tüm bu düşüncelerin yansıması edebiyatı ve bedeni reddeden bir adamın yansıması. Bu kitap, yaşayan bir mumyanın içini dökmesini temsil ediyor, bu kitapta geçen bazı cümleler varoluşa zarar veren türden ve bu kitap bilinç azabı çeken bir adamın sadece bir kaç metninden oluşan ağır bir varolana darbedir. Herkesin okumasını kesinlikle tavsiye etmediğim bir kitap ve kendi okuyucusuna da eline ulaştığı zaman iyi okumalar diliyorum. Son olarak Artaud'un deyimiyle gerçeklerin tümünden iğreniyorum! Ve size söyleyeceğim de "Gerçeklerden umudunuzu kesin ve yanılsamalar evrenine bir adım daha yaklaşın ki sizi orda gerçek benliğiniz karşılasın!"

Yaşayan MumyaAntonin Artaud · Yaba Yayınları · 1995151 okunma

·

141 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.