"Ve karanlık çepeçevre etrafımda pusudaydı; her taraf sessizdi, her şey sessiz. Ama yukarıda ebedi musikî, hava, asla susmayan uzak ve sessiz uğultu, devam ediyordu. Bu sonsuz, hasta mırıltıya uzun zaman kulak verdim; derken zihnim bulanmaya başladı; kuşkusuz, üzerimde yuvarlanan dünyaların senfonisiydi bu; bir şarkıya başlamış yıldızlardı..."
Sayfa 40Kitabı okudu
1 artı 1'leme
·17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.