Fransa'da, Şubat günlerinden sonra devrimin ulusal içeriğini sermayenin· ikincil sömürü tarzıarına karşı savaşıma -köylünün tefeciliğe ve ipoteğe karşı ya da küçük burjuvazinin büyük tüccara, bankere ve fabrikatöre karşı, tek sözcükle, iflasa karşı savaşımına- oranla, daha az sağlayabilecek olan, henüz mali aristokrasiye karşı genel başkaldırmanın içinde gizli olan kısmi bir olgudur. Onun için,
Paris proletaryasının, kendi çıkarlarını, bizzat toplumun devrimci çıkarları olarak isternek yerine, burjuvazinin çıkarlan yanında başanya ulaştırmaya çalışması ve üç renkli bayrağın önünde kızıl bayrağı indirmesi kolaylıkla açıklanabilir