José Saramago
1998 Nobel Edebiyat Ödüllü eserimiz sarayın dilek kapısından dilek dilemeye gitmesiyle başlıyor. Halkına her dileğini veren Kralımız bilinmeyen adaya gitmek isteyen ve bunun için tekne dileyen adamım dileği karşısında şaşırır. Adamın istediğini yerine getirmek için tekneyi ayarlar. Adam bilinmeyen ada için yola çıkar. Saraydaki dilek kapısında çalışan kadın adamı takip eder arkasından gider.
Eserin sayfa aralarında bazı sanatsal resimler var bu resimlerin bile bir anlamı olduğunu düşünüyorum öyle ki kitabın isminin "Bilinmeyen Adanın Öyküsü" olması bir çelişkidir. Eserin karakterinin bir adadan ziyade kendilerinin arayışında olduğunu düşünmek mümkün.
-------------------------
".. işte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır, omzumuza dokunmak için elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hâlâ, Geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikâye, diye homurdanıp dururuz." (s.23)
"Kim olduğunu bilmiyorsan kendin olabilmen mümkün değildir." (s.26)
"Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin." (s.36)
