Kitap tam anlamıyla bir şaheser!
Bu kitap beni konusu ile değil, anlatımı ile etkiledi. Belki olay örgüsü bir çırpıda anlatılabilecek bir kitap, ama o benzetmeleri, elmas yağmurları, siyah incileri... Bunca ümitle başlayıp onca düş kırıklığıyla bitmesi asla sıkıcı değildi.
Dogma fikirlere tutulmamış her okurun kendine pay çıkaracağına eminim.
Kitabın adını ancak kitabı bitirince tam manasıyla anlamış oldum. Hayatı bize yaşanır ya da çekilmez kılan ancak yüzümüzde var olan tebessüm yahut endişedir.
Bu güzel kitap Ahmet Cemil'in önünü arkasını düşünmeden kurduğu hayallerinin, mai gökyüzünü nasıl karanlığa çevirdiğini anlatıyor.
