İnsan insanın yurdudur!
Yunus eydür:
“Sen sana ne sanursan/Ayruğa da onu san.”
Sen kendin için ne diliyorsan, öteki için de onu dile.
Empati teriminden kaç yüzyıl önce söylemiş bunu.
Eşrefoğlu Rûmî de Divân’ında
“Ayruğu ko sana dolaş
Senden kesil ana ulaş
Senden içerusin de ol
Nihanı iste bul bugün"
diyordu.
Ayruk için iyiyi dilemek, elindeki sükkeri (şekeri) ayruğa sunup ağuyu kendi yutmak, bizim temiz irfanımızın düsturlarındandır.
İnsanı dost bilmek, emanet bilmek, misafir bilmek bizim ruh dünyamıza da nakışlanmış bir meyil.
Bu yüzden “İnsan insanın kurdudur” sözünü değiştiriyorum; “İnsan insanın yurdudur.” Biz birbirimiz için sığınak ve biz birbirimiz için ilticâgâhız.
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.