İskender Pala'ın okuduğum ikinci eseri. Fırsat bulduğum vakit diğerlerini de kesinlikle okumaya karar vermeme sebep olan bi eser. Beşeri aşktan ilahi aşka, yolda çıkan engeller ve bu engellere karşı verilen sabırla, sebatla yaşanılan duygu yoğunluğunun sırlarla ne kadar kutsal bir duygu olduğuna değinilen çok güzel bi eser. Aşkı hafife aldığımız şu zamanda âşık olmanın eksikliğinin, mâşuka sâdakâtin derinliğinin ve yüzeyselleşmesinin farkına varabileceğimiz kıymetli bi eser.. Kitaptan küçük bi alıntıyla kararı size bırakayım;
Cihân-ârâ cihân içindedir ârâyı bilmezler,
O mâhiler ki deryâ içredir deryâyı bilmezler.
