Yıl 1952... Elizabeth okuldan yeni mezun olmuş bir kimyagerdir. Sonrasında yüksek lisans yapmış, doktoraya devam ederken okuldaki tez danışmanının cinsel tacizine uğramıştır. Fakat Elizabeth suçlanarak, davadan vazgeçmesi için çeşitli tehditlere maruz bırakılarak okuldan atılır. Doktora eğitimi yarıda kalan Elizabeth, 3 bin çalışanının bulunduğu bilim enstitüsünde bir iş bulur. Yalnız bir sorun vardır çünkü bilim insanı olarak çalışan tek kadın odur. İş yerinde sırf kadın olduğu için zihinsel kapasitesini aştığını düşünen bazı erkekler, onun başarılarını tebrik edeceklerine, özsaygısına saldırma yolunu seçerler. Erkek arkadaşı var diye ahlaksız kadın olmakla suçlarlar. 1950'li yıllarda kadın olmak meğer ne zormuş. Sırf kadın olduğu için küçük düşürülmüş, erkeklerden daha az becerikli, daha az zeki olduğu söylenmiş, kadının görevinin çocuk büyütmesi gerektiğine inanan bilim adamlarının tacizlerine ve dedikodularına maruz kalmış. İşin ilginci, bu tür konuşmaların geçtiği binada bilime kendini adamış çalışanlar vardı ve kadınlara karşı tutumları bana göre trajikomikti. O yıllarda kadınlar, aynı pozisyonda çalışan bir erkeğin maaşının yarısını alırmış. Meslektaş desteği, maddi yardım ve ödüllerden yoksun bir şekilde çalışmak zorunda kalmışlar. İş yerinde ise sırf kadın oldukları için zihinsel kapasitesini aştığına inanırlarmış. Kadın başarılı olamaz, kadınlar erkekler kadar becerikli değildir, zeki değildir, onların görevi evde yemek pişirmek ve çocuk bakmaktır. Bu ara bu kitap çok okundu, çok beğenildi ve çok sattı. Ben de yorumlara kayıtsız kalmayarak kitabı alıp okumaya karar verdim. Evet gerçekten de dedikleri gibi varmış. Biraz sinir bozucu, biraz duygusal ve biraz da trajikomik. Yenilgiyi kabul etmeyerek her ne olursa olsun bir kadının pes etmediğini anlatan kitabı okumanızı tavsiye ediyorum. Bilhassa kadınlara.

Bir Kimya MeselesiBonnie Garmus · Altın Kitaplar · 20232,086 okunma

·

201 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nuray Takaz Durmuş