Ama yoksulluğu kendi isteğiyle seçmiş olması, yoksulluğun getirdiği kötülüklerden kurtulmuş numarası yapmaya yetmiyordu. Güçlük çekme meselesi değildi bu. Parasızlık insanın beynine ve ruhuna zarar veriyordu. Zihinsel ölülük, tinsel sefalet gelir belli bir noktanın altına inince, bunlar insanın üzerine kaçınılmaz olarak çöküyordu. İnanç, umut, para sadece bir aziz üçüncüye sahip olmasa da ilk ikisine sahip olabilirdi.