Rosshalde; parçalanmanın eşiğinde bir aileyi barındıran hüzünlü malikane... "Davul bile dengi dengine deriz" hep...Aslında ünlü ressam Bay Veraguth ile piyanist eşi Bayan Veraguth dışarıdan bakıldığında denk görünüyordu.Lakin Rosshalde'yi gören, onların yaşamına tanık olanlar bunun hiç de göründüğü gibi olmadığını anlayabilirdi... Peki neydi denk olmak ? Ruh eşini bulmak neydi? Belki de sanatını her şeyden üstün tutan insanlar evliliğe uygun değildi! Tüm bunlar hiç bir eksiği olmayan Rosshalde malikanesinin bir yuva olmasına engeldi... Herman Hesse'nin okuduğum 3. eseri Rosshalde...Daha evvel Siddartha ve Bozkırkurdu kitaplarını da severek okumuştum... Yazarın kitaplarının ortak yönü psikolojik yönünün ağır basıyor olması ve okuyucuya bir şeyler katıyor olması.Bu kitapta ise kendi yaşamından izler taşıyor.Bir yandan ressam oluşu bir yandan isyankar ruhuyla barışma girişimi anlamına gelen uzun Hindistan yolculuğu hikayeye yansıyor.Ayrıca tüm aile bireylerinin yalnızlığını da çok güzel yansıtıyor. Üzüldüm bu aileye ve Aytmatov'un Beyaz Gemi kitabı geldi aklıma..Beyaz Gemi kitabındaki çocuk balık olmak istiyordu , Rosshaldedeki Pierre ise kuş... Geçmişimizi ve tekrar edilmez yazgımızı kabullenmek ve kendimizi keşfetmek için çaba harcamak gerekir...Öylece oturup beklemek çözüm değildir... Kesin tavsiyemdir , mutlaka okuyun.

RosshaldeHermann Hesse · Yapı Kredi Yayınları · 2019670 okunma

·

227 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

seren coban