Ölmeye Mecburuz
dünlerden beri
bugünleri topluyorum zulama
yarınlar geç olabilir diye
mütemadiyen yaşıyoruz
üç beş güvercin
bir de gözü doymak bilmeyen bir kedim
geriye şundan bundan bir kaç hikaye
hamdolsunlara sığdırıyoruz hayatı böylece
gecenin zifirini çekiyoruz içimize
çapulcu gündüzler yetmiyor artık
ana baba sağ
ben ölü
sevda demeye dilim varmıyor
o yüreğime çoktan gömülü
yağmurun cilveli ıslatışı bile kâr etmiyor
içimize işleyen toz toprak sarmış saracağı kadar bedenimizi
ah ulan dünya
üç kuruşluk zevkin haramını
bir ömür payidar olacakmış gibi
boğazımıza damlatıyorsun yavaş yavaş
dünün
bugünün
yarının
hesabı yok gayri
ölmeye mecburuz
er ya da geç
elbet bir gün , anlayacağın
ÜMİT AZAK