Yavaşça dokun yaralarıma.
Yavaşça.
Annesi dün ölmüş çocuklara dokunurcasına şefkatle.
Bin yıllık mushafın sayfalarına nasıl dokunursa insan, öyle dokun.
Tarık Tufan, yüreğimize ve zihnimize dokunan kelimelerle şehirde akıp giden hayatı anlatıyor; aşka inananların, yorgun düşenlerin, geride kalanların, kırılgan ruhların hikayelerinden söz ediyor.
Acısı dinmeyen yaralara karşı iyiliğin, gökyüzünden gelen kutlu sözlerin, merhametin tecellisini anlatıyor.
Tükenmeden ve ruhumuzu tüketmeden, kalbimizi arındıracak sözlerin peşine düşen birbirinden anlamlı ve harika hikayeler...
İçinde olay ve durum hikayeleri olan her satırında hayatı gözler önüne seren bir kitap. Okuduğum diğer kitapları kadar sevemesem de bu da güzel ve anlamlı bir kitaptı.
Durum hikayeleri olay hikayelerinden daha iyiydi bence. Çünkü içlerinde çok anlamlı mesajlar vardı.
"Okunmalı mı?" derseniz evet derim. Bence Tarık Tufan'ın kendisi okumayı hak eden bir yazar.
Okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar dilerim:)
