Sonumun benzemesinden en çok korktuğum yazar olur kendileri .
İntihar ettikten sonra , “ Şiir yazdığını bile bilmezdim . Bir kenarda pıtır pıtır bir şeyler yazardı ” diyen eşine bir şiirinde ; “Yabancıların en yakınıydın sen! ” diye seslenmişti Nilgün Marmara . Anlatamamak değil ölüm . Ölüm artık anlaşılamamak . ”
YABANCI
EN YAKIN YABANCI SENDİN
DAHA SÜRÜLMEMİŞKEN IŞIĞIN BİBERİ YARAMIZA ,
YASLANIRKEN BOŞLUKTA DURAN BİR MERDİVENE HENÜZ .
GÜZDÜ SONSUZ BİR ÇÖLE TAKILAN BAKIŞIMIZ
İLK YAZ DERKEN - KIŞI GÖZDEN KAÇIRAN YÜZLERCE ELLER YUKARI , SAYGI DURUŞLARIMIZ EN GÜÇSÜZ KOLLARA -
ÇÖZÜLDÜ AŞKIN ZARİF İLMEĞİ
BULANDI AYNALAR DURULUĞU
ÇOK GİZLİ BİR GECENİN TOYLUĞUNDA BİLMEDİK ÇEKENİN YANLIŞ BİR UZAKLIK OLDUĞUNU ...
YABANCILARIN EN YAKINIYDIN SEN !