İhtiyaç temelinde baktığımızda sosyalleşme ile yemek yemenin, enerjisini boşaltmakla su içmenin, kendini ifade etmekle nefes almanın pek bir farkı yoktur. Bir bölümü bedenin sağlıklı yaşaması için gereklidir, diğerleri ruhun sağlıklı yaşaması için. Bu anlamda nasıl bir insan çok aç kaldığında ne olduğuna bakmaksızın yenilebilir olarak gör- düğü her şeyi yemeye çalışırsa, çok susuz bir insan temiz pis bakmadan sıvı formunda gördüğü her şeyi içmeye çalışırsa bunun gibi enerjisini boşaltamayan bir genç, doğru ve sağlıklı olup olmadığına bakmaksızın enerjisini boşaltabileceği her imkanı ilk gördüğü anda değerlendirir. Kendini ifade etme ve sosyalleşme için de aynı süreçler geçerlidir. İhtiyaç ortaya çıkıp yoğunlaştığında kişi ihtiyacını karşılamak için bir mecra arar ve sağlıklı bir mecra bulamıyorsa sağlıksız bir mecraya yönelir. Çünkü mesele ihtiyacın karşılanmasıdır, yapılanın sağlıklı olup olmaması önceliğini genellikle kaybeder. Mesela bir genç enerjisinin en yüksek olduğu bir hayat dönemindeyken enerjisini yapıcı bir şekilde boşaltacağı bir alan bulamıyorsa yıkıcı bir şekilde boşaltır. Çünkü boşaltılmayan enerji insanı rahatsız eder, zehirler. Hiçbir şey yapamıyorsa enerjisini boşaltmak için en ilkel iki enerji boşaltma eylemine başvurur ve şiddet ya da cinsellikle vaktini, enerjisini, ömrünü tüketir. Gerçek hayatta zorsa, sanal dünyaya sapar. Ancak doğru olan, faydalı olan, genç için geriletici değil ilerletici olan enerjisini gerçek hayatta doğru işlerde, sağlıklı ilişkilerde boşaltmasıdır. Bunun için de olmazsa olmaz olan bir sebep bulmaktır. Devamlı bir iş, ilerlenecek bir spor, parçası olunacak bir organizasyon. Hangisi olursa olsun illa ki birisi olsun da gençlerin bu ihtiyaçlarını kendilerini ziyan etmeden karşılamış olsunlar.
Sayfa 39
·
1 artı 1'leme
·13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.