Sen öl ki o yaşasın, diyordu şiirde. Kızdım, hep bizden ölüm isterler. Hiç yaşamaktan söz eden yoktur. Ben öleceğim de o yaşayacak ha?
Sayfa 19
Bahsi geçen dizeler Ziya Gökalp'in "Ahlâk" şiirinden.
“Yaşamayı ciddiye alacaksın,
Hem de o derecede, öylesine ki,
Meselâ, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
Yahut kocaman gözlüklerin,
Beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
Insanlar için ölebileceksin,
Hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
Hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
Hem de en güzel en gerçek şeyin
Yaşamak olduğunu bildiğin halde.” Nazım Hikmet’in Yaşamaya Dair şiirinden.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.