İnsanın nesneyle olan ilişkisi Borges'in her zaman ilgilendiği konulardan birisi olmuştur. Yalnızca insanın nesneyle olan ilişkisi değil, nesnenin kendi varoluşu da... Borges, diğer başka kitaplarında da sıkca bir taşın taş, bir ağacın ağaç, bir leoparın leopar olarak kalma arzusu taşıdığını dile getirir. Bu kitabında da nesne, zamanda insandan daha uzun bir yer kapladığı için tekrar vurgu konusu olur: "Nesneler insanlardan daha çok yaşarlar. " (s.76) nesnenin varoluşunu bir başka yaşama şekli olarak gören Borges, zamana da farklı yönden bir izafilik atfeder; ölçümümüz de izafidir: "Bu sıkıntıların ne kadar sürdüğünü bilmiyorum. Bir gün merhum babam paranın centavo ile ya da peso ile ölçüldüğü gibi zamanın günlerle ölçülemeyeceğini söyledi bize, çünkü peso hep aynı pesoydu, ama her gün hatta her saat değişiyordu. Ne demek istediğini pek anlayamamıştım ama tümce kafama takılıp kalmıştı." (s.79) Borges, sıklıkla dile getirdiği bir metaforda; zamanı bir bakıma özetler. Adamın birisi dokuz bozuk para düşürmüştür. Sonraki gün üç tanesini, sonraki gün iki tanesini, sonraki gün de kalanını bulur. Paranın dokuza tamamlanmış olması, buldukları paraların düşürdükleri paralarla aynı olduğu anlamına gelir mi? İşte bir bakıma bizim zamanda yaptığımız da budur. Sayının bir sayıya tamamlanması bizim için yeterli oluyordur. Bu kitap, duellolar kitabı. İnsanın yalnızca insanla değil, insanın kendisiyle ve uzamla ve zamanla olan duellolarını da güzel öykülerle anlatmış.

Brodie RaporuJorge Luis Borges · İletişim Yayınevi · 2015242 okunma

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.