Çok yoğundu, Aylema'dan da yoğundu. Aklımın sınırlarını zorladı. Dört gecede sabahlayarak bitirdim. Çoğu yerin altını çizdim, onlarca sayfada postitler var ama alıntı atmak gecenin okurken beni çok yavaşlatıyor. Bu yüzden daha uygun zamanlarımda alıntılarını gireceğim bölüm bölüm, tıpkı Aylema için yapacağım gibi. Gökçe'nin zihnine bir kez daha hayran oldum ve daha Dora'ya bile geçmemişken böyle bu durum. Gecenin hakkındaki çoğu şeyi Aşeka'da anlamış oldum, Gecenin'in dönecek bir yer olduğunu anladım. Yazım dilinden bahsetmeme gerek olduğunu sanmıyorum bile. Gerçekten zihnine ve kalemine hayranım. Puanım 5/5. İlk bölümleri okumak daha zordu açıkçası, sanki Emsal'in yanına gidene kadar olanlar Aylema'da olmuş gibi hissediyorum. Yankı Saruhan'dan başlayayım. Kişilerden bahsederken zaten olayları da ele almış olacağım. Yankı'nın adını daha önce gördüğüme emindim ama kim olduğuna bakmadım. Hükümdar olması ufak bir şoktu, hükümdarların kim olduğunu kavramam kısa sürdü. Nedense Yankı az da olsa Maya'nın tarafında olacakmış gibi geliyor. Emsal'in hayatta olacağını asla düşünmemiştim ama Aylema'da bunu öğrendiğimde o kadar da şaşırmadığımı hatırlıyorum. Bu kadar kafayı yemiş olması gerçekten muazzam ama şu anlık Maya'nın yararına hareket ettiği için fazla yorum yapmayacağım. Maya'dan saklanan gerçekler için de Mavi Kıyamet'e kadar çok yorum yapmak istemiyorum ama gerçekten Fetih'in varlığına şükrettiriyor her şey, neredeyse her şey. Fetih olmasa Maya'ya gerçekleri kimse söylemeyecek gerçekten. Pamir'in varlığı gerçekten bir umut, çok güzel ama çok acı bir umut. Fetih Yargıcı taşlarını ne zaman oynayacağını gerçekten çok iyi biliyor. Gerçekten çok çok iyi biliyor ama bu biraz daha ilerinin konusu. Riva'yı hiç sevmedim ama altından bambaşka şeylerin de çıkacağına eminim, çok eminim. Soğukların Kraliçesi olan kadın Fetih'e böyle aptalca bağlı olamaz bir nedeni olmadan. Çok iyiydi çoğu sahne. Özellikle Doruk'un Riva'ya söylediği. Ama ona kalmadan bile Maya halletti zaten. Onun adı Amelya Efnan, o hepinizin en büyük korkusu. Ve Amelya. Hiç bilmiyordum, hiç duymamıştım. Maya'nın asıl adının Amelya olması... Aylema, Amelya, yansıma... Maya, Aylema'da bir yerlerde yansımasıyla ilgili bir şeyler söylemişti; Aşeka'nın sonunda da Amelya ona merhaba derken aynadaydı. Bir sürü sembolizm olduğunu düşünüyorum burada. Çok ama çok şey olacak. Arena'ya geçeyim direkt. Vahçiceydi, berbattı. Birbirleriyle dövüşeceklerini öğrenince gerçekten çok kötü hissettim ve korktum, Maya ile Fetih'in dövüşebileceğini düşünmezdim bile... Fetih'in yaşayacağını bildiğim için çok etkilenmedim ama ızdıraplıydı gerçekten. Ma petite'yi okuduğuma daha önce hiç ama hiç bu kadar sevinmemiştim sanırım. Balo güzeldi, çok güzeldi, acı verecek kadar güzeldi. Gerçekten tam olarak acı verecek kadar güzel, baloyu tanımlayan tamlama bu. Sonrasında ise güzellik bile yok, saf acı var. Asla inanmıyorum. İhanetler Kuşanmış bölümü beni bitirdi. Fetih'in söyledikleri... Gerçekten, hayır yani. Bir açıklaması olduğuna inanmayı öyle çok istiyorum hatta inanıyorum da ama sonra Fetih'in inançla ilgili söyledikleri aklıma geliyor ve bir kez daha acı çekiyorum. Maya'yı düşünemiyorum bile. Hakkında konuşamıyorum bile Maya açısından. Zaten son bölümleri öyle bir okudum ki tam olarak kavrayabildiğimden emin değilim. Ayaz'dan bahsedecekken asıl bombayı hatırladım. Fetih... Nasıl mümkün olabilir? Hükümdarların varisi, hastalığa yakalanıyor, sonra onu bir Avcı yapıyorlar ve en sonunda Ayaz onu bir Soğuk yapıyor.. Ayaz Tolunay çok ama çok uzun bir süre karşıma çıkmazsın umarım, umarım tüm bunların bir açıklaması vardır. Bence Fetih'in hikayesinin tamamı bu değil, daha fazlası olmalı olmak zorunda. Amelya İsis. Hikayesinin böyle olacağını asla tahmin etmezdim, Yeşil Yol'da işlerin böyle olduğunu asla tahmin etmezdim ama zaten Gölge Bulvarı'na gittiklerinden beri bir şeylerin hiç ama hiç bizim sandığımız gibi olmadığı belliydi. Fetih'in bir çözüm bulacağına inanmak istiyorum demek istiyorum ama yine söyledikleri aklıma geliyor ve kelimelerim boğazıma düğümleniyor. Bela. Maya. Amelya. Aşeka. Aylema'nın ilk bölümünde bela demişti Ayaz. Fetih, Ayaz'ın yanına gelince tekrar bela dediler. Bu ne demek bilmiyorum ama bizi dibe çekeceğini biliyorum. Ayaz, Aylema'da Fetih'e bela demişti ama şimdi neden Maya'dan bahseder gibi bela dediler? Aylema, kendine yaptığın bir devrimdir; Aşeka, kalbine. Hasta la victoria siempre diyerek bitireceğim incelemeyi. Bunu bir noktada Maya ile Fetih'in birlikte söyleyeceğine neredeyse eminim ve bu beni bir nebze olsun sakinleştiriyor ama o zamana kadar olacaklar gerçekten gözümü korkutuyor. Hemen bu akşam Dora'ya başlayacağım, Aşeka'da delirmişken Dora'ya nasıl dayanacağım hakkında hiçbir fikrim yok açıkçası.

Gecenin Hikayesi - AşekaN. G. Kabal · Martı Yayınları · 20232,133 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Raven